یکی از دوستان برای این که کتاب ها حتما خوانده شود و در خانه و کتابخانه انبار نشده و مهجور واقع نشود، پیشنهاد زیبایی داد: "کتاب در گردش"

بدین صورت که مهمانان هر چندتا کتاب که می خواهند بردارند، به شرط این که آن را بیش از یک ماه نزد خود نگه ندارند و برای مطالعه به دیگری بدهند.

اول کتاب نوشتیم:

"نذر فرهنگی"

"کتاب وقف در گردش"

کتاب را پس از مطالعه به دیگری بدهید.

لطفا کتاب را بیش از یک ماه نزد خود نگه ندارد، متشکرم

حداقل بیست تا سی عنوان کتاب گرفتیم، داستانی، تحقیقی، علمی و ...البته همه در موضوع دین و مذهب، از نویسندگان خوب و معروف با قلم های طلایی، کتاب ها روی میز چیدیم و از مهمانان خواستیم هر چند تا کتاب که دوست دارند، بردارند. خیلی ها برای خانواده شان هم برداشتند، خیلی ها دوست داشتند که وجه کتاب را پرداخت کنند و از شنیدن کلمه ی رایگان بودن، کلی خوشحال شدند.

اما شرطمان را دائم گوشزد می کردیم، این کتاب ها هدیه نیست، و وقف در گردش شده، حتما کتاب را پس از مطالعه به شخصی دیگر بدهید.

یکی از مهمانان خیلی ساده پرسید: به کی بدم؟

با لبخند گفتم: به هر کسی که دوست داری، فامیل، همسایه، راننده تاکسی، سوپر مارکت محل، افرادی که در صف نانوایی ایستادن، مهم اینه که توسط افراد خونده بشه و تو خونه ها انبار نشه.

حدود هشت ماه گذشت، یکی از همان کتاب هایی که وقف در گردش شده بود را با اجازه ی ناشر، در کانالمان در تلگرام گذاشتیم، هر شب قسمتی از کتاب را، و من برای ترویج فرهنگ کتابخوانی این بخش ها را در گروه های تلگرامیم پخش می کردم، یک روز یکی از فامیل هایمان به من گفت که متون کتابی که در گروه می گذارم، برایش آشناست، بعد فهمیدیم کتاب را توسط یکی از افرادی که در مجلس روضه شرکت کرده، گرفته، خوانده و بعد به دیگری داده، بسیار خوشحال شدم و برای انجام هر ساله ی این نذر فرهنگی مصمم تر.

نزدیک نوروز است، همه ی ما کتاب هایی داریم که آنها را خوانده ایم، شاید یکی دو بار و شاید دیگر به آنها رجوع نکنیم، کتاب های علمی، داستانی، مذهبی و ...می توانیم بالای آن بنویسم وقف در گردش و آن ها را در جامعه پخش کنیم، می توانیم به جای یک جعبه شیرینی که شب های جمعه برای شادی روح اموات پخش می کنیم، یکی دو کتاب وقف در گردش کنیم، می توانیم اگر ده شب غذای نذری می دهیم، یک شب آن را غذای روح بدهیم، می توانیم به جای عیدی نقدی، کتاب هدیه بدهیم، می توانیم این کارها را آنقدر انجام دهیم تا رسم شود، رسم شود که بزرگان به کودکان کتاب دهند، رسم شود در مجالس مذهبی، ‌غذای روح دهند، اصلا کتاب خواندن، رسممان شود.

باور کنیم با همین کارها می شود فرهنگ مملکتمان را بالا ببریم و جای بهتری از آنچه داریم، بسازیم.

منبع : وب سايت گلهای یاس